(vervolg) Bij Borden 14 en op de Waaldijk werden door ras verteller Gert Huting verhalen verteld over de ‘liniecrossers’: durpelingen die in de roerige tijd dat Doornenburg tijdens WOII als frontlinie fungeerde ‘gewoon’ in Doornenburg bleven wonen, ondanks de oproep van de bezetter om te evacueren.
Een aantal veelal jonge durpelingen bleven ondergedoken en wachtten tot er een kans was om met een bootje de Waal over te steken.
Dat gebeurde uiteindelijk vlakbij ‘de Vahali’ waarbij onder andere Borden 14 – een van de oudste huizen van Doornenburg en ouderlijk huis van de familie Huting -als uitvalbasis diende. De vluchtelingen kwamen heelhuids aan in bevrijd gebied aan de zuidkant van de Waal waar ze werden opgevangen door geallieerde strijdkrachten.
De belangstellenden die de belevingstocht fietsten waren getuige van een bonte verzameling verhalen door Gert, verteld op één van de mooiste én onbekendste plekjes van het durp. Want héél veel fietsers waren nog nooit ‘helemaal achterin Borden’ geweest of wisten van het bestaan van het oude monumentale huisje. (wordt vervolgd)
Be the first to comment