
Zo. We. Zijn. Weer. Boven. Water.
DeDoornenburger was in verband met deelname aan de Nationale Griepgolf even buiten beeld, maar de pret heeft nu lang genoeg geduurd en het is weer tijd voor ACTIE! Hup, de bühne op!
Met dank aan alle attente lezertjes die sms’jes, email, WhatsApp-beterschapskaarten, hoesttabletten en paracetamol opstuurden. “Ieder klèdje hilp” zei Hèrremke al in 1910 terwijl hij het bodempje jenever op dronk.
Wat zéker hielp was de trieste column van Huessenaar Joop Brons in de Gelderlander van afgelopen zaterdag. Die veroorzaakte niet alleen bij DeDoornenburger maar in heel ’t durp nogal wat jeuk. Op de verkeerde plaats dan.
In zijn wekelijkse column ‘Binnendijks‘ verwondert de voormalige journalist van de regiobode zich wekelijks over wat er allemaal in Lingewaard gebeurt. En steeds weer als je de moeite neemt om zijn columns te lezen snap je het ‘voormalige’ en vraag je je af wat de Gelderlander in hemelsnaam bezielt om een podium te bieden aan uitgerangeerde azijnzeikers als Brons.
Zijn matige vertelseltjes zijn meestal gevuld met flauwe woordgrapjes van Seth Gaaikema kwaliteit, maar afgelopen zaterdag oversteeg Brons zichzelf, verdween alle gekheid van het stokje (om op Joops niveau te blijven) en werd Doornenburg – mede door een aantal incidenten van afgelopen jaar – afgeschilderd als een roversnest waar ‘de criminaliteit per hoofd van de bevolking explodeert‘.
Rij je Doornenburg binnen en wil je levend weer weg, zorg dan voor gepantserde voertuigen, schilden, helmen en wapenstok!
Gelukkig is Huessen zo’n lot niet beschoren. Schrijvend in zijn Theo Jansen Juichpak etaleert Brons enthousiast de geneugten van zijn geliefde Huessen Trollydurp waar men natuurlijk geen wietplantages (HIERO en HIERO) of wapens (DAARO) vindt en uiteraard worden geen terroristische aanslagen gepleegd door Huessenaren (HIERO). Er wonen alleen maar rustige mensen (HIERO) die nooit worden overvallen (DAARO) en er wordt uiteraard nóóit iets vernield (HIERO). De cijfers spreken boekdelen (DAARO) waardoor Huessen een oase van veiligheid (HIERO) harmonie (HIERO) en naastenliefde is (DAARO en HIERO en DAARO ).
Blijkbaar wordt Grootmoefti Brons bij zijn oude werkgever nog steeds op handen gedragen want hij krijgt alle ruimte om zijn ‘liefde’ voor Doornenburg te etaleren en een compleet kerkdorp te criminaliseren. Niet erg verstandig als regiobode als je daar je kranten nog wilt verkopen.
‘Misschien is het tijd om Doornenburg tot nieuw missiegebied uit te roepen‘, zo besloot Brons zijn betoog. Misschien is het tijd dat de Gelderlander op zoek gaat naar échte columnisten. Tot die tijd kruip ik weer onder de wol en zoek een teiltje.
Ik heb ook met stijgende verbazing de stukjes van bovengenoemde “heer” in de Gelderlander gelezen. En als oud- Doornenburger vind ik dat het dorp groot onrecht wordt aangedaan. Een bruisend verenigingsleven, een dorp waar mensen nog om elkaar geven, en ook verder kijken dan de landsgrenzen, kijk maar de jaarlijkse Rommelmarkt die ieder jaar een paar duizend euro opbrengt voor ontwikkelingsprojecten. Kortom een dorp om van te houden ( ook al woon je niet meer)
Jaap
Prima stuk!